17 blaðsíður af hverju?

Í gær tók við ný ríkisstjórn Samfylkingarinnar og Vinstri hreyfingarinnar – græns framboðs. Þessi nýja stjórn vill láta kalla sig norrænu velferðarstjórnina og hafa nú birt bæði 100 daga áætlun sem og samstarfsyfirlýsingu ríkisstjórnarinnar. Starf ríkisstjórnarinnar á þessum erfiðu tímum er ekki öfundsvert. Eftir að hafa lesið yfir bæði 100 daga áætlunina og yfirlýsinguna þá er að finna marga góða hluti en ekki nógu mikið af skýrum lausnum.

Stóra málið samkvæmt Jóhönnu er ESB umsókn. Þingið mun strax á næstu dögum fá til á borð til sín þingsályktunartillögu vegna umsóknarinnar. Steingrími finnst þetta aftur á móti ekki jafn stórt og mikilvægt mál og áréttaði á blaðamannafundinum í dag að þegar inn á þingið væri komið kysu þingmenn hver með sinni sannfæringu. Í sáttmálanum er kveðið á um þjóðaratkvæðagreiðslu að loknum aðildarviðræðum og einnig kemur fram orðrétt: „Flokkarnir eru sammála um að virða ólíkar áherslur hvors um sig gagnvart aðild að Evrópusambandinu og rétt þeirra til málflutnings og baráttu út í samfélaginu í samræmi við afstöðu sína“. Það er greinilegt að Steingrímur og þingflokkur VG hafa hér með algjörlega brugðist sínum kjósendum með því að gefa eftir ESB, það verður fróðlegt að sjá hvernig meðferð málið fær á þinginu og stórfurðulegt að stærsta kosningamál Samfylkingarinnar skuli sett á þennan hátt til þingsins eftir margítrekaðar yfirlýsingar frá formönnum stjórnarflokkanna að þeir finni lausn á málinu. Í staðinn er málinu hent í þingið og treyst á að stjórnarandstaðan leysi það. Einnig er kómískt að fyrsta setningin í kaflanum um utanríkis- og Evrópumál skuli vera „Ríkisstjórnin leggur áherslu á sjálfstæða íslenska utanríkisstefnu“ þegar Samfylkingin vill selja okkur til Evrópu.

Athygli vekur að í 17 blaðsíðna samstarfsyfirlýsingu sé aðeins rúm blaðsíða um ríkisfjármál. Einu sparnaðarleiðirnar sem eru kynntar snúa að niðurskurði í ferða-, risnu- og bifreiðakostnaði og að engin ríkislaun verði hærri en laun forsætisráðherra. Það er augljóst að þetta er ekki dropi í hafið enda er megináherslan lögð á aukna skattheimtu og hyggst ríkisstjórnin hin nýja síðan spara með því að færa fleiri verkefni í velferðarþjónustu yfir til sveitarfélagana. Því sveitarfélögin eru jú svo rík að þau geta auðveldlega tekið við fleiri verkefnum í einum dýrasta þætti ríkisrekstursins. Góð sparnaðarleið hjá ríkisstjórninni þar á ferð.

Ýmis góð mál er að finna í yfirlýsingunni, svo sem fækkun ráðuneyta, sem þó er ekki að finna í 100 daga áætluninni, og vekur furðu að ráðherrunum sé fjölgað aftur um tvo frá minnihlutastjórninni þó ekki sé nema tímabundið. Á næstu 100 dögum á að klára framtíðareignarhald bankanna, draga úr gjaldeyrishöftum og efla Alþingi. Þó vantar sárlega ákvæði um að ráðherrar gegni ekki þingmennsku, því það er augljóslega einfaldasta aðferðin til að efla þingið. Ríkisstjórnin ætlar síðan skv. sáttmálanum að skapa skilyrði svo hraða megi lækkun vaxta, stuðla að erlendum fjárfestingum, kynna betur þau úrræði sem eru í boði fyrir fólkið í landinu, stuðla að breytingum á kosningalögum með það að markmiði að jafna vægi atkvæða og fá samþykkt ein hjúskaparlög á kjörtímabilinu.

Þessum málum er ríkisstjórninni vel hrósandi fyrir en einnig er að finna í sáttmálanum allt of mikið af óljósum markmiðum og lítið af raunhæfum lausnum til að koma fyrirtækjunum og heimilunum af stað aftur. Greinahöfundi þykir hættulegt hversu mikið ríkisstjórnin ætlar sjálf að skapa störfin og vera með puttana ofan í öllu, t.d. á að endurskoða fyrri ráðstafanir í átt til markaðs- og einkavæðingar opinberra verkefna og hyggst stjórnin íhlutast um kynjahlutfall á öllum sviðum samfélagsins með sértækum aðgerðum.

Vekur það athygli en þó ekki undrun, hversu mikill hluti yfirlýsingarinnar felur í sér aukin ríkisútgjöld en engar lausnir sem snúa að sparnaði í ríkisrekstrinum. Greinahöfundur gerir sér fulla grein fyrir að það þarf að eyða einhverjum fjármunum í að koma hjólunum af stað en því þarf einnig að koma með markverðar lausnir í hvernig spara skuli á móti, og vel það. Auknir skattar og álögur á almenning virðast eiga að borga brúsann að öllu leyti, það er ógnvekjandi tilhugsun.

100 daga áætlun ríkisstjórnarinnar

Samstarfsyfirlýsing ríkisstjórnar Samfylkingarinnar og Vinstrihreyfingarinnar græns framboðs

 

Greinin birtist áður vefritinu Deiglan.com 11.maí 2009

Mikil þrautaganga framundan

Áfram XD

Kosningarnar á morgun snúast um framtíðina. Kjósum lausnir sem virka til að koma okkur sem fyrst upp úr kreppunni og höfnum haftastefnu og nýjum sköttum.

Ég hvet ykkur til að skoða efnahagstillögur Sjálfstæðisflokksins og sérstaklega glærukynninguna sem fylgir með <SJÁ HÉR>

Kjörstaðir opnaðir klukkan 9

XD á morgun

Jóhanna og Steingrímur ætla að ræða ESB eftir kosningar, samt ganga þau bundin til kosninga þrátt fyrir að XS vill fara strax í ESB og VG er á móti ESB.... hmmmmmm!! Væri þetta ekki mál til að útkljá fyrir kosningar??

Lokaorð formanna til kjósenda

Tvífarar dagsins

Ég fór á borgarafundinn á Nasa í gærkvöldi og Össur Skarphéðinsson fór algjörlega á kostum í svari sínu um álverið á Bakka. Það var líka frábært að hlusta á Össur og Katrínu Jakobs tala til skiptist um skýra afstöðu flokkana í ESB málum. Furðulegt að ganga bundnir til kosninga þegar flokkarnir hafa öndverða stefnu í álverum og ESB.

En já, í álverssvari sínu minnti Össur helst á Vicky í Little Britain. "Yeah, but no, but yeah, but no"

Össur:

Vicky:

kostnaður per atkvæði ?

já þeir hafa nú varla þurft á miklum styrkjum að halda, enda kusu td. ekki nema 1101 í prófkjörinu þeirra í reykjavík núna um daginn, get því ímyndað mér að enn færri hafi kosið í prfókjörum hjá þeim árið 2007 miðað við fylgisaukningu flokksins. Til samanburðar má nefna að í síðustu heimdallarkosningum kusu ca. 1500 manns og í nýafstöðnu prófkjöri xd í reykjavík kusu 7.855manns.

 Það þarf nú varla mikið fjármagn til að ná til þúsund manns.....

VG menn þáðu ekki styrki

Flottar tillögur !!

 

Flottar alvöru tillögur til bjargar heimilum og fyrirtækjum í landinu. Mæli með að fólk skoði glærupakkann sem fylgir með fréttinni :)

Efling atvinnulífs gegn fjármálakreppu

Syndir samfélagsins

Er íslenskt samfélag rotið? Er samfélagið yfirhöfuð laust við alla skynsemi, allan göfugleika og syndugt upp fyrir haus? Hugur manna er frjáls en einstaklingar í nútímasamfélagi þurfa að breyta eftir gildum þess samfélags sem þeir búa í. Hver er vitundin, hvað er að breyta rétt, hvað hefur breyst með auknu upplýsingaflæði. Hvað er synd, hvað er að syndga og eru einhverjar dyggðir sem geta komið í staðinn. Hugsunin berst að dauðasyndunum sjö.

Dauðasyndirnar sjö eru hroki, öfund, reiði, þunglyndi/leti, ágirnd, ofát og munúðlífi/losti, einnig þekktar sem erfðasyndirnar sjö. Syndirnar eru skilgreining á þeim göllum sem voru upprunalega notaðir í kristnum fræðum til að leiðbeina um tilhneigingu mannsins til að breyta rangt. Þó hvergi sé að finna í Biblíunni lista yfir dauðasyndirnar sjö er hægt sé að finna lista yfir höfuðdyggðirnar sjö, andstæður erfðasyndanna, í sumum bókum Nýja Testamentisins, þó meira sé lagt upp úr höfuðdyggðunum í kaþólskri siðfræði en þeirri lútersku. Kaþólska kirkjan skiptir syndum í tvo flokka. Minniháttar syndir sem fyrirgefast með því að skrifta og dauðasyndir sem eyðileggja líf og virðingu þess.

Nútíma skilgreiningin á dauðasyndunum sjö er tengd verkum 4.aldar munksins Evagrius Ponticus sem skráði niður átta „slæmar hugsanir“. Einhverjum árum síðar eða 590 E.Kr, yfirfór Páfi Gregory I, einnig kallaður Gregory hinn mikli, lista Ponticus í hinar þekktu dauðasyndirnar sjö. Dauðasyndirnar á lista Gregory á 6.öldinni og síðar í ljóði Dante Aligheri „Hinn guðdómlegi gleðileikur“ eru, og í þessari röð:
Luxuria (munúðlífi/losti), gula (ofát), avaratia (ágirnd), ancedia (þunglyndi/leti), ira (reiði), invidia (öfund) og superbia (hroki).

Munúðlífi/losti eru óhóflegar hugsanir eða langanir á kynferðislegan hátt. Að láta undan losta getur þannig leitt af sér kynlífsfíkn, framhjáhald, nauðgun o.s.frv.

Ofát eða á latínu gluttony er tekið frá orðinu gluttire sem þýðir að gleypa í sig eða kyngja. Ofát er því skilgreint sem ofneysla eða að láta of mikið eftir sér. Í kristni er þetta talið sem synd þar sem óhófleg þrá í mat tekur frá þeim þurfandi.

Ágirnd, eins og losti og ofát, er flokkuð sem eftirlátssynd og talin synd gegn Guði þar sem maðurinn gefur eftir hið andlega fyrir veraldlega hluti.

Þunglyndi/leti . Skilgreining þessarar dauðasyndar hefur breyst mest frá upprunalegu merkingu. Upphaflega var hún kölluð synd dapurleika og sorgar en núna er hún skilgreind sem óróleiki hugans eða að nota ekki sína eigin hæfileika og gjafir. Dante skilgreindi syndina sem „Að mistakast að elska Guð af öllu hjarta“.

Reiði er skilgreind sem óviðráðanlegar tilfinningar af hatri og reiði. Þessar tilfinningar geta byggt upp afneitun á sannleikanum, óþolinmæði, þrá að sækja hefnd o.s.frv. Reiði er eina syndin sem þarf ekki endilega að tengjast eigingirni en í kristni er hún talin sem lokahöfnun á gjöfum guðs.

Öfund, eins og ágirnd, flokkast sem óseðjandi löngun, en þessar syndir eru ólíkar á þann hátt að ágirnd er yfirleitt tengd löngun í veraldlega hluti, þegar öfund getur átt við í mun víðari skilningi. Þeir sem öfunda, líkar illa við þá sem hafa það betra og óska þeim alls hins versta. Í hreinsunareldi Dante‘s var refsingin við öfund sú að augnlokin voru saumuð saman með vír, því öfundin var komin frá því að hafa haft syndsamlega ánægju af óförum annarra.

Hroki er talin upprunalega syndin, sú alvarlegasta af dauðasyndunum sjö og ástæða og uppruni hinna dauðasyndanna. Hroki snýst um að sjá ekki góð verk annarra og hafa ofur ást á sjálfum sér. Besta dæmið er sagan af Lúsifer og hans þrá að keppa við guð. Þetta varð til þess að honum var hent út úr himnaríki og þannig varð hann að satan.

Dauðasyndirnar sjö komu upp í huga greinarhöfundar eftir þá endalausu hringavitleysuna sem einkennt hefur stjórn landsins undanfarið og þá afvegaleidda umræðu sem mötuð er ofan í þjóðina um ástand þjóðfélagsins í dag.

Eins hreint og fallegt við vildum óska að samfélagið væri þá verðum við víst að sætta okkur við þá staðreynd að maðurinn er ófullkominn og hver hefur sinn djöful að draga. Alla daga hljóma í eyrum okkar fréttir af ástandinu. Krónan fellur, heimilin brenna, bankarnir eru óstarfhæfir, fyrirtæki berjast í bökkum, atvinnuleysi eykst, matarverð hækkar og vonleysið virðist algjört.

Það er því ekki skrítið í ljósi aðstæðna að þrjár af dauðasyndunum eru allsráðandi, en það eru reiði, þunglyndi og ágirnd. Fólk er reitt út í aðstæður, kreppuna, hækkandi lán, Sjálfstæðisflokkinn, auðmennina, þunglyndi eykst yfir stanslausum kreppufréttum og öfund út í þá sem hafa það betur, öfund út í þá sem ekki hafa misst vinnuna, keyptu sér ekki íbúð og síðast en ekki síst öfund út í þá sem sluppu burt og skildu okkur eftir í skítnum.

Þegar hugsað er til ársins 2007 þá átti ekkert af þessum dauðasyndum við daglegt líf fólks en þegar betur er að gáð eiga hinar fjórar dauðasyndirnar vel við fylleríið sem var í gangi. Við vorum hrokafull því við vorum best í heimi, fólk ágirntist veraldlega hluti svo sem flatskjái, jeppa og geðveikin gat auðveldlega snúist upp í ofát og losta.

Er hreinleikinn einhvern tímann mögulegur? Er ekki ástæða fyrir því að þessar syndir séu kallaðar dauðasyndir og hafa verið viðurkenndar frá 6.öld og maðurinn hefur barist við allt frá upphafi siðmenntaðs þjóðfélags. Er ekki nær á hvaða tímum sem er að forðast dauðasyndirnar sjö og einbeita sér þess í stað að höfuðdyggðunum sjö: Visku, hófstillingu, hugrekki, réttlæti, von, trú og kærleika.




http://visindavefur.hi.is/svar.asp?id=505
http://en.wikipedia.org/wiki/Seven_deadly_sins

 

 

Pistill birtist áður á Deiglan.com, 18.apríl 2009

Þarf að vinna litla sigra á hverjum degi

Til hamingju xD

Það var alltaf jafn gaman á morfís keppnum þegar maður var í verzló. Stemming sem myndaðist var gríðarleg og þess vegna er alltaf gaman að sjá gamla skólann sinn sigra. Sérstaklega þegar maður þekkir einn snillinginn í liðinu (þrátt fyrir að það sé orðið allt of langt síðan maður kláraði verzló, hehe).

Innilega til hamingju Hafsteinn og co. :D Þið  stuðluðuð að brosi í verzló-hjartanu mínu.

Verzlunarskólinn vann Morfís

uhhhhh??

bendi bara á það sem ég skrifaði hér að neðan......

„Ótrúlega há upphæð“

Hentug tímasetning......

Já, þetta er svaðalega há summa en tímasetning þessarar fréttar finnst mér ansi hentug stjórnarflokkunum í hag og að sama skapi er hjákátleg fréttin á vísi í dag miðað við viðbrögð XS.

Fyrirsögn fréttarinnar er einmitt "Samfylkingin ber við trúnaði og neitar að gefa upp helstu styrktaraðila". Meðal annars segir í fréttinni: „Ég mun ekki gefa upp framlög frá einstökum lögaðilum eða einstaklingum fyrir árið 2006," sagði Sigrún Jónsdóttir, framkvæmdastjóri Samfylkingarinnar í samtali við Fréttastofu í morgun. Hún vísar til þess að þá hafi önnur lög gilt um fjármál stjórnmálaflokkanna og Samfylkingunni beri ekki lagaskylda til að upplýsa um þetta. Samfylkingin sýni þeim sem styrkja flokkinn trúnað í þessum efnum." Af hverju gilda ekki sömu rök að mati samfylkingarinnar þegar framkvæmdastjóri XD vill ekki tjá sig um einstaka styrki?

Ef stemmningin er að draga upp alla gamla styrki hjá flokunum þá er að sama skapi mjög forvitnilegt að árið 2006 fær samfylkingin 45 milljónir í styrki og frjáls framlög eða um 35 milljónum krónum hærri framlög en árin 2005 og 2007. Eitthvað hlýtur að vera þarna á bakvið sem XS vill ekki að komi upp á yfirborðið. Sjá hér.

 

 

Hafði ekki hugmynd um þetta